Dwa

" Te chwile są z nami

i nikt nie zabierze ich dopóki my

będziemy wciąż tacy sami 

z radością odkrywać każdy nowy dzień"

~Bednarek~

Siedziałam w samochodzie Rouziera i czekałam na niego dobre pół godziny. Coraz częściej francuz zaczynał mnie denerwować. Korzystając z chwili wolnego czasu postanowiłam  zadzwonić do mojej przyjaciółki Majki, która obecnie mieszka w Rzeszowie. Ale jeszcze trochę i będziemy mieszkały razem.
-Siema!-Krzyknęła na powitanie
-Hej Maju! Co ta u cb słychać?
-A wiesz za wiele się od wczoraj nie zmieniło... Chociaż nie! Mamy zaproszenie na imprezę do Ignaczaków!-Powiedziała radośnie, hm... imprezka ciekawe.
-A kiedy konkretnie? Bo nw czy będę miała czas.
-Za dwa tygodnie po meczu Resovi i Zaksy. Co ty na to? Została byś jeden dzień dłużej, ja bym się spakowała i pojechałybyśmy obie moim samochodem. Co?- zapytała
-No jasne!-odpowiedziałam! Byłam mega zadowolona, że będziemy razem tylko... no właśnie albo aż! Jest taki jeden mały problem.-Majka tylko jest taki jeden mały problem!
-Mały?-zapytała zdziwiona
-No nie do końca bo ma dwa metry i nazywa się Antonin!-powiedziałam szybko jakbym bała się odpowiedzi, a przecież doskonale wiedziałam jaka  będzie. I wcale się nie pomyliłam.
-Tak wiem! O nim się nie da zapomnieć! Najwyżej będę go unikała!
-Tak tylko to będzie trochę trudne bo on mieszka na przeciwko mnie i też jest moim przyjacielem.
-Domyślam się...
-Chyba nie masz mi tego za złe, że się z kimś zaprzyjaźniłam?
-No co ty! Mam tylko pretensje czemu to musiał być on ???
-Oj już skończ! Wcale nie jest taki zły! Przystojny, miły, zabawny...-Zaczęłam przekonywać przyjaciółkę
-Tak egoistyczny, wredny dupek!- Dokończyła moją wypowiedz
-Majka! Jest dla mnie tak samo ważny jak ty! Więc nie przeginaj pały!
-Dobra już nic nie mówię! Tylko ostrzegam przez niego będą problemy i to duże!A teraz muszę iść. Pa
Powiedziała i rozłączyła się. Po minucie do samochodu wsiadł Antoni.
-Co się stało ?-Zapytał
-Zamknij się!-Warknęłam jednak zaraz zaczęłam kontynuować wyliczanie co zrobił Rouzier.-Przez ciebie pokłóciłam się z Majką! Poparzyłeś mnie kawą. Zatrzasnęłaś na balkonie. Wepchnąłeś mnie pod prysznic... w ciuchach. Zgubiłeś mój ulubiony wisiorek. Musiałam udawać twoją dziewczynę... Bleee...-powiedziałam kiedy przypomniałam sobie całą sytuację.
-Nie podobało ci się?-Zapytał
-NIE! Było mnie chociaż uprzedzić, żebym mogła się przygotować psychiczne!
-Przecież cię uprzedziłem!
-No faktycznie 5 minut przed przyjściem twoich rodziców!
-Dobra nie było tematu. Zaraz będziemy przed blokiem.-Próbował zmienić temat. Ale nie ze mną takie numery.
-Nie tak szybko kochaniutki! Ja jeszcze nie skończyłam. -Powiedziałam
-Kontynuuj.-powiedział zrezygnowany
- No co ty Antoś przecież to nawet połowa nie jest.- położyłam mu rękę na ramieniu i zaraz dodałam- Wymiękasz ??
-Wiesz myślałem, że będzie tego mniej.
-Nie myśl, bo ci to nie wychodzi!-powiedziałam pokazałam mu język.-A jak już jesteśmy przy tym co zrobiłeś to jednej rzeczy ci nigdy nie wybaczę!
-Jakiej?-zapytał zdziwiony
-Zgadnij!
-No weź powiedz!
-Nie sam się domyśl.
-No dobra... a o co chodziło z tym bąkiem ?
-To długa historia...
-Ale chodziło o mnie.
-To było pytanie czy odpowiedz?
-Nie ważne...Czemu ona mnie tak nie lubi?-zapytał
-A ty czemu jej nie lubisz?
-Bo jest : opryskliwa, wredna, chamska, wulgarna, pyskata, agresywna i gadatliwa.
-Ona ciebie opisała w trzech słowach...
-Tak jakich?! Przystojny, mądry, inteligentny?
-Egoistyczny, wredny, dupek...
-Ty też tak sądzisz?
-Nie..ja bym to ujęła tak: egoistyczny, wredny, przystojny, dupek z poczuciem humoru.
-Trzy, dwa, jeden FOCH!!!
-No Tośka.... Antonin...Antoś... nie gniewaj się...

Antonin nie odzywał się do mnie do końca dnia. Ciekawe kiedy mu przejdzie. Znając życie rano będzie po staremu.



*************************************************************

Jestem mile zaskoczona ilością komentarzy :D
Jesteście kochani, nie zamieniłabym was za żadne skarby :***
Co do rozdziału-zostawiam go w waszych rękach :D
zapraszam : na nowy rozdział
oraz na prolog
Mam nadzieję, że nie macie mnie dość :D
Buziaki Yśka :**